Rozdział 29

Gdy wysiadłyśmy z samochodu Zuza od razu zaczęła gadac:
- Czemu tam jest tak ciemno.? Na pewno dobrze wyglądam.? Myślisz, że spodoba się Niallowi.? A o której chłopcy będą.?
- Zuza proszę Cię. Ciemno jest, bo zapewne nikogo nie. Tak, na pewno wyglądasz dobrze. Jestem pewna, że spodoba się Niallerowi i chłopcy pewnie będą niedługo.
- Przepraszam Cię, ale się strasznie denerwuję.
- Niby czym.? Przecież tu nie ma się czym denerwowac. Chodź i nie marudź - złapałam ją za rękę i pociągnęłam do wejścia. Wyjęłam klucze i zaczęłam otwierac drzwi. Gdy w końcu udało mi się uporac z drzwiami i weszłyśmy do środka, musiałam przyzwyczaic się do ciemności. Przez to, że w drodze tutaj były korki to dotarłyśmy tu kilka minut przed 20, ale nie wiem czemu na dworze już było ciemno. Dziwne. Gdy przyzwyczaiłam oczy do ciemności to poszłam do największego pokoju, oczywiście ciągnąc w tym czasie Zuzę za rękę.
- Gotowa.? - zapytałam.
- Na co.? - zapytała zdezorientowana Zuza.
- Na jebnięcie światłem po oczach - powiedziałam.
- Myślę, że tak. Najwyżej na chwilę oślepnę.
- No dobra. To 1.....2......3.!!!!!!!
Gdy zapaliłam światło moim oczom ukazał się ogromny pokój, który wyglądał niemalże jak klub. A zza zasłon, kanapy i stołu wyskoczyli chłopcy. Gdy spojrzałam na Zuzę wiedziałam, że zaraz się rozpłacze.

*Z punktu widzenia Zuzy*
O mamusiu kochana... Nie mogę uwierzyc, że jednak pamiętali o moich urodzinach. Chłopcy wyskoczyli ze swoich kryjówek drąc się i składając mi życzenia, a ja czułam tylko jak nogi robią mi się jak z waty i łzy spływają mi po policzkach.
- Skarbie, nie płacz - powiedziała Alex i mnie przytuliła.
- Jak mam nie płakac, widząc takie coś.? Byłam przekonana, że nikt nie pamiętał o moich urodzinach.! - powiedziałam i zaczęłam wycierac łzy. Bałam się, że się rozmazałam. Spojrzałam na Alex, żeby zapytac czy tak się stało, ale ona uprzedziła moje pytanie i tylko kiwnęła głową, że wszystko jest w porządku. Wszyscy zaczęli po kolei podchodzic do mnie i składac mi życzenia, ale nie Niall. Gdy chłopcy już odeszli kawałek ode mnie spojrzałam na niego i zapytałam:
- Nialler możesz mi powiedziec co ty u licha robisz.?
Nie doczekałam się odpowiedzi, bo on stał jak wryty i tylko się na mnie patrzył. Wyglądał tak jakby zaraz oczy miały mu wyleciec na podłogę.
- Hmm... Myślę, że on właśnie umiera przez to jak wyglądasz - powiedział Louis i wszyscy zaczęli się śmiac. Podeszłam na Nialla, pomachałam mu przed oczami z nadzieją, że się "obudzi", a on w tym momencie złapał mnie w talii, przyciągnął do siebie i przyssał swoje usta do moich. Wszyscy zaczęli się śmiac. Gdy już Niall się ode mnie odessał zaczęłam robic wszystkim drinki, a oni rozsiedli się przy barze. Gdy rozglądałam się po "pokoju" ( był za wielki żeby go tak nazwac) moim oczom ukazała się scena, a kilka metrów od niej po prawej stronie rura do tańca. Alex podążyła za moim wzrokiem. Gdy na siebie spojrzałyśmy obie zaczęłyśmy się od razu śmiac. Nawet nie wiem dlaczego, po prostu xD Gdy zrobiłam wszystkim drinki, przesiedliśmy się na wielką sofę. Alex usadowiła się obok Harrego, a ja na kolanach Horana. Jeździł ręką po moich plecach co doprowadzało mnie niemalże do odlotu. Siedzieliśmy tak jakiś czas gdy nagle Alex dostała smsa i wybiegła z domu jak poparzona. Chciałam za nią pobiec, ale Niall mi na to nie pozwolił. Wpił się ponownie w moje usta i szepnął mi do ucha, że na pewno zaraz wróci i gdyby mnie potrzebowała to by mi o tym powiedziała.